Op naar Whistler.

Om 8:15 zaten we in de auto. De eerste bestemmingen waren niet zover. Bij de Starbucks een grote beker caffeine gehaald voor onderweg en vervolgens bij de Subway een ontbijtje.

Toen de lange reis naar Whistler. Onze Garmin gaf aan dat het 6 uur en 25 minuten rijden was. Met de stops die we gemaakt hebben, hebben we er 8 uur over gedaan. Naast Freddie, Billie Joe en co., had Werner nog wat blaasmuziek op de usb-stick gezet. Zo hadden we ons eigen blaaskapellenfestival in de Canadese bergen.

Het was een vermoeiende, maar weer mooie rit! Het landschap was wisselend, net zoals het weer. We begonnen in een bewolkt Revelstoke, vervolgens het grootste gedeelte van de dag zon en in de buurt van Whistler begon het te regenen. Het landschap veranderde ook, waardoor de rit alles behalve saai werd. De tweede helft werd ook een spannende weg. Berg op, berg af, scherpe bochten en dat met een flinke snelheid.

Achteraf wel erg vermoeiend. Je moet constant alert blijven. Tegen vieren arriveerden we bij het hotel. Hier ingecheckt, nog even gaan tanken en de auto geparkeerd. De kamer is weer prima. In dit hotel is geen restaurant. Maar we zitten hier in Whistler Village.

Een gebied boordevol hotels, winkels en restaurants. Aangezien "the Old Spaghetti Factory" ons al twee keer goed bevallen is en er hier een vestiging ligt op slechts 3 minuten lopen, was de keuze snel gemaakt. Daarna nog wat boodschappen gehaald, het blog gemaakt en dadelijk op tijd naar bed. Morgen trekken we weer verder.